De Bouwende Hollander

Na SJ stond een bezoek aan Lanquin & Semuc Champey op het programma. Middels een bericht in de VOlkskrant die ik van Mieke had gekregen, was ik op de hoogte van een NL-er die daar zijn eigen huis met steenoven aan het bouwen is. Na eerst een nacht in Coban te hebben overnacht, vertrok de minibus voor een tocht van 2 uur de bergen van Alta Verapaz in. Dit gebied staat bekend om zijn goeie koffieplantages en raftige rivieren. Steile hellingen, grote finca`s met lappe vruchtbare grond en diepe afgronden wisselen elkaar in hoog tempo af en naast me zit een oude heer die terecht opmerkt, dat de bus veel te vol is gestopt; waardoor voorin twee moeders met kinderen van rond de drie jaar op schoot en zonder gordel, vervaarlijk meedeinen als de minibus scherpe haarspeld bochten moet maken.

We hebben een band en ik steek van wal. "In NL krijg je daar een dikke boete voor "." Hier ook hoor !! " schampert de man. De chauffeur luistert geanimeerd mee met ons gesprek en bij een korte stilte merkt hij fijntjes op dat: NL onlangs toch had verloren met voetbal ? Daar hebben wij het niet over beste driver! En we vervolgen ons gesprek over de goeie koffie, maar slechte manier van branden; waardoor de kwaliteit niet op kan tegen die van CR of Brazilie. Ex-ministers die als dank prachtige finca`s krijgen voor hun bewezen diensten. De verschillende weersgesteldheden per vallei en voor ik het weet rijden we Lanquin binnen.

Een groepje teenagers stuiven met goed gevulde rugtassen snel de bus uit om snel opzoek te gaan naar El Retiro; het backpackers hostel hier in Lanquin. Na een ritje door het dorp komen we met de minibus net voor de teenagers aan in El Retiro en boek ik mijn gedeelde kamer voor 30 Q.
De plek is inderdaad een plaatje. Beneden een flink stromende rivier, een eigen gemaakte sauna, mooi restaurant en een wijds uizicht om de ons omringden bergketen doen mij snel in de hangmat belanden. De ruis van de voorbij kolkende rivier en het heen en weer swingen van de hangmat hebben een verkwikkende uitwerking op mijn chee en ik besluit snel om Thomas op te gaan zoeken. Via de jongens die op het terein werken, kom ik erachter dat hij in het dorp ook een Panaderia ( Bakkerijtje ) runt en de jongens vragen benieuwd hoeveel Thomas moest betalen om in de krant te komen. Gratis !! Twee ongelovige mannen achterlatend stap ik iets later de panaderia binnen en zie een goedgelijkende Thomas achter de counter zitten.

" Do you wanna buy some bread? Alleen als je bruinbrood hebt !" Hij krabt zich sloom achter zijn oren en zegt in vloeiend Nederlands: " Hebben we niet ! Maar als Nederlander kan ik je wel zeggen dat ons witbrood niet onaardig is." Na een wederzijdse introductie zitten we snel buiten op het terras onze perceptie van het leven in deze tijd te delen en ondertussen flink wat biertjes weg te tikken. Zijn huis is bijna af en ik mag langskomen wanneer ik wil. Ik vertel hem dat ik een goed boek voor hem heb meegenomen en hij loopt gelijk naar achter om een boek die hij zojuist uit heeft, af te ruilen. " Komt een vrouw bij de dokter " onlangs nog verkocht op Koninginnedag aan een onwijze zeikerd, ligt met een een mij onbekende cover voor me op de counter.

Wordt vervolgd....

Ps.

Goeie vraag Hil, de zeepjes hebben allerlei gunstige uitwerkingen op de huid. Als BioItza over een maand of wat de de exportvergunning rond heeft, zullen de produkten als alles meezit begin volgend jaar op dailygood.nl te krijgen zijn.

Marco, das een mooi klussie, zit misschien vlakbij je tegen die tijd, info volgt.

Glasnost: Oersheim blijkt een groene draad in mijn leven te zijn.

Ziggy: ze weten hier prima pilsies te maken Guata Gallo, ES Pilsen 30 en Nica Toña/Victoria, CR Imperial Panama ga ik nog openmaken.

Jes, moet je zeker doen, en het is hier goed toeven voor zon 10 euro per dag (overnachten inclusief eten).