Running the Gauntlet

Na de supertoffe tijd in Cali werd het tijd om op te stappen want er stonden nog andere landen geagendeerd. Sebastian zette me in Jamundi op de bus en de buschauffeur had er zin in. We kachelden door gelijkende polderlandschappen richting Ecuadoriaanse grens. De luchten van weedvelden en citrusplantages wisselden elkaar snel af en voor ik het wist was ik in Popayan. Hier heeft señor Simon Bolivar nog gezeteld, de oprichter van Gran Colombia ( Peru, Ecuador, Colombia, Venezuela en Panama ) De aansluiting staat zoals zovaak hier in Latijnsamerica, al gassend op me te wachten en wat uurtjes later kom ik in Ipiales aan. De grensstad waar ik de volgende ochtend de schitterende kerk van Las Lajas bezoek http://www.google.com/images?q=las+lajas+colomba&hl=es&um=1&ie=UTF-8&gl=ve&resnum=1&source=og&sa=N&tab=li&aq=f&aqi=g6g-s1g3&aql=&oq=&gs_rfai=
Volgens mijn boekengids hebben hier meer wonderbaarlijke genezingen plaatsgevonden dan in Lourdes,Frankrijk. De afdaling naar de kerk heeft dan ook duizenden dankbordjes ingemetselt in de begeleidende muur, wat veel indruk op me maakt. De combitaxi in het dorp is net weg dus ik steek mijn duim op en de eerste de beste is gelijk raak. Ik vertel dat ik uit Nederland kom en heel vaak kennen de mensen hier in Latijnsamerika dan een NLer in hun vrienden of familiekring. Ook deze man die vertelt dat zijn dochter met een Nler contact heeft voor goede doelen.
De volgende taxi brengt me naar de grens en ik vertel hem dat ik helemaal geen narigheid heb gezien in Colombia. Hij wijst naar een heuvel verderop en vertelt dat daar een maand geleden 22 boeren zijn omgebracht als represaille op een aanval hunnerzijds wat weken daarvoor. Dit is ook de streek waar bombardementen door de regering op Ecuadoriaans grondgebied hebben plaastsgevonden. Daarbij hebben ze een hoge piet van de FARC weten uit te schakelen maar de banden met Ecuador werden hierdoor geschaadt.
De Andes begint hier ook al aardig op hoogte te komen en met de bus slingeren we ons een weg naar Otovalo een prachtige stadje waar op zaterdag een van de grootste markten van Zuidamerica plaatsvindt. Ik eet er op de markt een heerlijke gebakken vis en verwonder me aan alle kleuren en geuren die hier door de straten waaien. De dag erop naar Quito, mega grote stad met zijn tegen de heuvels op gebouwde suburbs. Daarna Riobamba waar ik de befaamde treinreis doe.En weer door naar Cuenca wat op mij een hele prettige indruk maakt, met zijn sulfurbaden en prachtige pleinen en winkelstraten. Lekker jong fris en fruitig heb ik eerder op FB omschreven. Met een bergroute gelijkdoor naar Peru. Eerste stad Piura, overvolle straten met veels te veel taxies in alle soorten en maten. De temperatuur is 35 graden en met de drukte op straat en erbarmelijke hostel nog in mijn geheugen vlucht ik met een half cultuurschok, deze stinkstad uit. Richting Chiclayo, vijf uur lang alleen maar zand doet me aan meer aan Morocco denken dan aan Peru. CC blijkt een hele een hele leuke jeugdige stad met prachtige pleintjes. Om vaak contact te maken en de mensen te kunnen observeren ga ik daar dan met een flessie koud bier zitten. Veel jonge mensen zijn geinteresseerd in waar je vandaan komt en wat je komt doen en waarom. Met een groeppie jongen gasten drink ik gezellig mee uit een wekfles waarin een warm mengsel van tequila en nog wat zit. Ik vertel ze dat ik ff moet pissen en loop zo weg bij mijn spullen. Als ik terugkom kijken ze me verwonderd aan. Waarom laat je je gekochte spullen zomaar bij ons achter. Normaliter waren die nu allang verdwenen. Ik vertel ze dat ik reis op mijn intuitie en mijn intuitie vertelde me dat jullie te vertrouwen waren. De volgende ochtend weet ik niet meer hoe ik ben thuis gekomen maar mijn spullen staan zoals verwacht naast mijn bed.
Op naar Trujillo, de laatste stad die ik door tijdsgebrek kan bezoeken. In Medellin heb ik een Peruaan met zijn dochter ontmoet en die wonen hier. Hij wil me heel graag rondleiden maar reageert niet om mijn emails. Zonder hem weet ik de bezienswaardigheden ook te vinden. Voordat de Inca´s hun gebied annexeerden; woonden hier de Moches en met hun prachtige kunst, agrarisch boeren met irrigatie, waren ze hun tijd ver vooruit. http://www.google.com/images?q=trujillo+peru+chan+chan&hl=es&um=1&ie=UTF-8&gl=ve&resnum=1&source=og&sa=N&tab=li&aq=f&aqi=g1&aql=&oq=&gs_rfai

en la Huaca de Luna
http://www.google.com/images?q=trujillo+peru+la+huaca+de+luna&hl=es&um=1&ie=UTF-8&gl=ve&resnum=1&source=og&sa=N&tab=li&aq=f&aqi=&aql=&oq=&gs_rfai=

Mijn laatste avond heb ik met zijn dochter nog contact of FB en daardoor haalt hij me voor een spoed rondleiding nog op een laat hij me zijn vier verdieping hoge condoos zien en de volgende ochtend zijn werkplek waar koeienhuiden met chemicalieen worden opgetoverd tot leer voor banken tot vloerbedekkingen. Met drie flessen drank onder mijn arm wordt ik op de bus gezet en kachel ik in 24 uut terug naar Cuenca waar ik de kerstdagen doorbreng. 1e Kerstdag Quito met een kerstmaal en kampvuur en een prachtig uitzicht over de stad besluit is deze vliegensvlugge update.