Higher state of Consciousness

Na de prachtige bergwandeling op ruim 3000 meter verlaat ik de volgende dag Real de Catorce en stap fris en fruitig in de acht uur bus. We trekken langzaam de tunnel in en er blijkt een mijnwerker net zijn bus te hebben gemist. Hij komt gierend van de sprint en tierend van woede met zijn kompel de bus in gewaggeld. Potverdrommels wacht dan toch ook op me! De buschauffeur deelt hem onverdeeld rustig mede dat hij gewoon op tijd moet komen. Zijn gezicht begint langzaam weer kleur te krijgen als we de 3 km lange tunnel uitkomen. De volgende bus zal ons weer naar het dal brengen en ik neem plaats naast een Spaanse griet Gabriela. Ze vertelt me dat ze drie weken in Real is gebleven. Op mijn vraag waarom zo lang? Antwoord ze: omdat het er zo heerlijk rustig en bijzonder is. Ze blijkt 11 maanden van het jaar te reizen en is dit jaar via Zuidamerika naar Midden gereisd. Ooit heeft ze eens een tyfusvergiftiging opgelopen met verontreinigd water en moest toen een half jaar bed houden. Ze was toentertijd een advocaat voor de regering in Gerona en heeft na deze half jaar time out ook haar leven grondig veranderd. India en Zuidamerika zijn haar nieuwe verblijfplaatsen geworden en eens per jaar een maand terug bij de familie in Spanje. Ze blijkt een trip te hebben gedaan die ik ook graag eens wil doen. Namelijk Peyote eten en dan voelen wat moedernatuur en de cosmos te bieden hebben. Ze heeft een jongen op het plein ontmoet die haar wilde meenemen naar de woestijn alwaar ze drie dagen onafgebroken verblijven na consumptie van deze religieuse en zeldzame plant. Ze is hypergevoelig voor groene drugs en zegt op een joint al drie dagen te kunnen schilderen en schrijven. Om rond te komen tijdens het reizen, schildert ze geregeld plekken voor mensen en bedrijven en mag dan gratis overnachten. Ik ben zeer benieuwd naar haar ervaringen en ze vertelt me dat ze in Cusco ook aan de Ayahuasca is geweest. Daarom vergelijken kan goed en Gabriela vertelt in geuren en kleuren dat Peyote meer visueel is en ze de hele nacht de liefde met de maan heeft bedreven. Ayahuasca brengt meer een geestelijke vervoering met zich mee en dien een rustige gemoedstoestand te nemen. Tegenwoordig is er een soort drugstoerisme ontstaan en schijn je bijvoorbeeld in Cusco over de shamanen te struikelen die je voor 100 bucks wel een introductie willen geven. Ze adviseert me dan ook om de de Amazone in te gaan en daar bij echte witchdoctors het goedje tot me te nemen. Haar bedankend voor haar tips en verhalen nemen we innig afscheid op het station van San Luis Potosi en vervolg ik mijn weg naar Zacatecas.
Zacatecas is een wat stoffig oud stadje waar ook veel zilver en mineralen zijn gevonden. Het is niet zo toeristisch en die kwalificatie mag ik graag zien. De eerste ochtend pak ik op de hoek gelijk een Mexicaans ontbijt mee. Vanuit een open truck wordt op een BBQ tamales gestoomt en geroosterd. Dit zijn pasteitjes gewikkelt in bananenbladeren. Hier lekker om de dag mee te beginnen en drie stuks voor 70 cent zijn een backpackers krachtontbijt. In Zacatecas is er een tour door de mijnen waar vroeger zoveel rijkdom mee is gecreeerd. We rijden met een mini lokomotiefje naar een diepte van 300 meter en krijgen tien minuten om allerlei gekleurde en glinsterende gesteente te bewonderen vanover de hele wereld. Mexico natuurlijk oververtegenwoordigd maar ook Brazilie met zijn dieppaars gekleurde quartz en gesteente van Madagaskar http://www.gggems.com/images/Quartz% en Maleisie hebben de vitrines ook gehaald. In die dagen ( 1650 na Christus) werkten er kinderen van 6 tot 13 in de mijnen. Ze kregen als taak het water dat door de poreuze rotsen de mijnschachten in lekte, met varkensblazen naar boven te brengen en daar te legen. Later in 1800 werd dit met overdruk opgelost maar hebben ze sinds 1980 de mijn moeten sluiten ivm het vollopen van de schachten. Er staat nu gemiddeld achthonderd meter water in en verder graven heeft dus geen zin meer. Een slimme zaken man heeft in een van de zijschachten een disco geinstalleerd. Het is de enige disco ter wereld waar je 300 meter onder de grond kunt genieten van muziek, flatscreens, discolichten en een dj. http://www.youtube.com/watch?v=lUhA-PuYHC8
De volgende bestemming is Guadalajara, de tweede stad van Mexico en het meest gemeleerd. Ik verblijf er drie dagen en kom typische Mexicaanse winkels tegen waar bijvoorbeeld shirts van worstelhelden worden verkocht. Je kent dat wel, anabolitische types die een of ander god uit de onderwereld vertegenwoordigen en daarmee hun centjes verdienen. Een goed gevulde bar waar ze heerlijke soepjes en andere hapjes bij de borrel serveren met het doel je lang in huis te houden. En ik koop er mijn allereerste Kiss T-shirt. De mannen treden hier deze maand op en ik ben toch wel fan geworden na het zien van deze docu.http://www.youtube.com/watch?v=5jCl1GqgvFQ&feature=related
De volgende dag vertrek ik naar Tequila, het stadje waar de drank bijna monopolistisch als enige wordt gebotteld. Een tour in een fabriek brengt mee helemaal op de hoogte van dit productieproces. In het kort; zes jaar oude agave planten wordt het hart uitgehakt, in de oven verwarmt tot 100-120 Celsius, de pulp is dan heerlijk zoet en wordt middels gisting en distilleren tot vuurwater verwerkt. Je kunt het Joven ( jong ) Reposada ( 3 maanden tot 1 jaar ) en Anejo ( 1 tot 3 jaar ) krijgen. http://www.youtube.com/watch?v=kxbAbUNiN3I Ik ben geen liefhebber maar de Anejo en Reposada variant zijn goed te drinken met limoen en zout. De proeverij erna en het warme weer doen me gelijk op mijn kop staan en ik blus snel af met een halve liter water. http://www.castanegra.com/
Morelia een tip van een heerlijke Mexicaanse is een studentenstad waar het conservatorium en de medische faculteiten zijn gevestigd. Het coole TequilaSunriseHostel is mijn stek en de eerste avond met zonsondergang krijg ik alsof ik hier vaker kom gelijk de laatste plaat van FredFreddiesDrop voor mijn giegel en dommel tevreden in mijn verlate siesta. De volgende ochtend neem ik in het park bij de orginator van de Moreliaanse gazpacho; een heerlijk mengsel van mango pina en een coco´s en OJ, afgestopt met een superpicante strooisel de wereldatlas door. http://www.youtube.com/watch?v=wIzL6X5I_fw
Het is feest in Morelia en de president komt langs en als eerbetoon scheren er vijf keer, vier straaljagers in formatie over het dal van Morelia. Terug in Mexioo City ga ik op zoek naar een Pulqueria en die lokaliseer ik op het Garibaldi plein en onder het genot van een zwaarbeukende jeukboks en wat Mariachi bandjes leeg ik een literkan van dit stroperige goedje en pak op het plein nog even twee smakelijke gevulde taco´s mee voordat ik weer mijn mandje in klim.

Een bustocht van zes uur brengt me naar Oaxaca waar ik dit lange maar nu helemaal up to date verhaal neertik.
Vanochtend naar het prachtig gelegen Maya dorp Monte ALban geweest. Het licht in deze streek trekt al decennia lang kunstenaars en andere creatievelingen en dat van dat licht kan ik nu beamen. Het contrast met de erachter gelegen Sierra Madre met zijn donkergroen tot zwarte heuvels en de strak blauwe lucht doen de rest. http://www.youtube.com/watch?v=ROMmOTJSrVQ
Morgen met de nachtbus naar San Cristobal de Casas en dan zit mijn Mexicaanse trip er bijna op en ga ik via Quetzaltenago/Guatamala richting El Salvador.

Ps1.Mireille, de mole hier in Oaxaca is echt geniaal; ingredienten chocola, banaan, kaneel, chili, noten
http://www.youtube.com/watch?v=26dEXpjajOk
Ps2. Roenes van harte met je 39e
Ps3. Danielle ik denk geregeld aan je en wens je een spoedig herstel toe met de nieuwe methode